Προσωπικό μήνυμα του διαχειριστή

Το ΣΤΑΥΡΟ-ΛΕΞΟ είναι προσωπική δουλειά ετών ολόκληρων (ξεκινήσαμε τον Οκτώβριο του 2010!) και σαν παιδί μου θα συνεχίσει να υπάρχει και να προσφέρει γνώσεις, παιδεία και απόψεις για όλα τα θέματα που ενδιαφέρουν πρωτίστως εμένα τον ίδιο. Ο τίτλος άλλωστε μιλάει για Σταύρου Λέξις, επομένως η υπογραφή μου βρίσκεται παντού σε αυτό το blog.
Μέσα στα χρόνια που πέρασαν ο χρόνος μειώθηκε και τα ενδιαφέροντά μου αυξήθηκαν. Απέκτησα μια υπέροχη οικογένεια και η συγγραφή μπήκε στη ζωή μου. Τα πρώτα μου έργα είναι ήδη εκεί έξω. Εδώ θα βρείτε και τη σελίδα των εκδόσεών μας, καθώς και την προσωπική μου σελίδα ως συγγραφέας. Σας περιμένω να συναντήθουμε σε όποιο από τα ταξίδια αυτά προτιμάτε.
Με παρηγορεί πως η επιλογή μου για διαχρονικά άρθρα από το διαδίκτυο ήταν σωστή, καθώς τόσα χρόνια μετά το ενδιαφέρον μένει αμείωτο από εσάς για τα θέματα που έχουν αναρτηθεί.
Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, ενισχύει το ενδιαφέρον μου για να συνεχίσω να κάνω όλα όσα αγαπάω.

Σταύρος

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Σχολείο μέσω ενός ρομπότ για παιδί με λευχαιμία

Όταν η λευχαιμία καθήλωσε οριστικά στο σπίτι του στη Μόσχα τον μικρό Στεπάν Σοπίν, οι γονείς του ήρθαν σε απόγνωση. Πέρα από την απομόνωση, ο Στεπάν θα έχανε τα μαθήματά του και την επαφή με τους συμμαθητές και φίλους του.
Η λύση βρέθηκε. Ονομάζεται Half R2-D2 και είναι ένα τηλεκατευθυνόμενο ρομπότ που πλέον είναι η εικονική παρουσία του Στεπάν στο σχολείο.
Ο μικρός, βλέπει κυριολεκτικά από τα μάτια του ρομπότ που βρίσκεται στην τάξη, καθώς είναι εφοδιασμένο με webcam, ηχεία μικρόφωνο και οθόνη, ώστε η επικοινωνία να είναι αμφίδρομη.
Από το σπίτι του ο Στεπάν χρησιμοποιεί το πληκτρολόγιο του υπολογιστή για να κατευθύνει το ρομπότ οπουδήποτε μέσα στο σχολείο και από την οθόνη βλέπει κι εκείνος τους συμμαθητές, τους καθηγητές του και φυσικά τον πίνακα όπου γίνεται το μάθημα.
Η λευχαιμία διαγνώστηκε στον Στεπάν πριν από δύο χρόνια, αλλά απέκτησε το ρομπότ μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο και σύμφωνα με τους γονείς του μπορεί τώρα στα διαλλείμματα να μιλά με τους φίλους του:
"Όταν σταμάτησε να πηγαίνει σχολείο, οι συμμαθητές του σχεδόν τον ξέχασαν" λέει η μητέρα του Νίνα Σόπινα, "όμως τώρα τον βλέπουν κάθε μέρα από την οθόνη τα πράγματα άλλαξαν".
Το ρομπότ χρησιμοποιείται ήδη σε νοσοκομεία, για να ελέγχουν οι γιατροί τους ασθενείς, καθώς και σε ανθρώπους με αναπηρία.
"Προσπαθούμε να βελτιώσουμε κάποιες λειτουργίες" λέει ο αρχιμηχανικός του προγράμματος Αλεξέι Κνιάζεφ, " έτσι ώστε να μπορεί να αναγνωρίσει πρόσωπα. Έτσι όταν κάποιος του μιλάει, να μπορεί να στραφεί σε αυτόν και να εστιάσει. διαθέτει επίσης αισθητήρες, έτσι ώστε όταν χρειάζεται φόρτιση, να μπορεί να κατευθυνθεί στην ειδική του βάση αυτόματα".
πηγή : news247.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...