Προσωπικό μήνυμα του διαχειριστή

Το ΣΤΑΥΡΟ-ΛΕΞΟ είναι προσωπική δουλειά ετών ολόκληρων (ξεκινήσαμε τον Οκτώβριο του 2010!) και σαν παιδί μου θα συνεχίσει να υπάρχει και να προσφέρει γνώσεις, παιδεία και απόψεις για όλα τα θέματα που ενδιαφέρουν πρωτίστως εμένα τον ίδιο. Ο τίτλος άλλωστε μιλάει για Σταύρου Λέξις, επομένως η υπογραφή μου βρίσκεται παντού σε αυτό το blog.
Μέσα στα χρόνια που πέρασαν ο χρόνος μειώθηκε και τα ενδιαφέροντά μου αυξήθηκαν. Απέκτησα μια υπέροχη οικογένεια και η συγγραφή μπήκε στη ζωή μου. Τα πρώτα μου έργα είναι ήδη εκεί έξω. Εδώ θα βρείτε και τη σελίδα των εκδόσεών μας, καθώς και την προσωπική μου σελίδα ως συγγραφέας. Σας περιμένω να συναντήθουμε σε όποιο από τα ταξίδια αυτά προτιμάτε.
Με παρηγορεί πως η επιλογή μου για διαχρονικά άρθρα από το διαδίκτυο ήταν σωστή, καθώς τόσα χρόνια μετά το ενδιαφέρον μένει αμείωτο από εσάς για τα θέματα που έχουν αναρτηθεί.
Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, ενισχύει το ενδιαφέρον μου για να συνεχίσω να κάνω όλα όσα αγαπάω.

Σταύρος

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Οι περιπέτειες ενός...ταξιδευτή!

Γυρίζεις από τριήμερο κάπου στην Πελοπόννησο και συνειδητοποιείς πως πλέον δεν αλλάζουν αργά τα πράγματα όπως παλιά αλλά από ώρα σε ώρα όλα αλλάζουν και...ακριβαίνουν! Να διευκρινίσω πως δεν ανήκω σε αυτούς που φεύγουν τριήμερα κάθε τρεις και λίγο και να πω πως αυτό το τριήμερο ήταν όλες μου οι διακοπές για τα δύο τελευταία χρόνια! Πάμε τώρα στις περιπέτειες! Γεμίζω το ρεζερβουάρ με 50 ευρώ και ευχαριστώ τον Θεό που έχω παμπάλαιο αμάξι και δεν παίρνει παραπάνω! Βγαίνω στην εθνική και μπαίνω στον πειρασμό να κάνω το σωστό! Δεν πληρώνω κύριοι στα διόδια! Μετά το ξανασκέφτομαι και φοβούμενος την άπειρη γκαντεμιά που με δέρνει λέω άσε δεν πειράζει ας πάει το παλιάμπελο μην γίνει καμία στραβή και χαλάσω το μοναδικό μου τριήμερο!

Άλλη φορά που δε θα βιάζομαι με πιάνει και πάλι η επανάσταση! Λάθος, μέγα λάθος.... Γιατί φτάνεις στα διόδια και βλέπεις ότι τα έχουν πάει στα 3,10! Μάλιστα όπως στο λέω φίλε και φίλη! 3,10! Τώρα θα μου πεις, καλά πόσο καιρό είχες να περάσεις από διόδια; και απαντάω! Πολύ! Σιχτιρίζω τα λεφτά που έδωσα γιατί αν θυμάμαι καλά η αττική οδός είναι ακόμα φθηνότερη και βγαίνω να απολαύσω το ταξίδι! Σύμφωνοι δεν έτρεχα για δύο λόγους! Πρώτον για λόγους ασφάλειας (είπαμε παλιό αμάξι) και δεύτερον λέω θα είμαι κύριος και θα ακολουθήσω τον Κ.Ο.Κ. Στην πορεία συνειδητοποίησα ότι κανείς δεν τρέχει όχι όμως για τους ίδιους λόγους αλλά γιατί και να θες να πας σαν άνθρωπος (μιλάω για την υπερβολική ταχύτητα των 120 χιλιομέτρων την ώρα σε εθνικό δίκτυο) έχεις μια λωρίδα δρόμο με κώνους δεξιά και αριστερά, άπειρες ταμπέλες να σου θυμίζουν να προσέχεις και δεκάδες υπενθυμίσεις ότι ''στα επόμενα 2 χιλιόμετρα συμβαίνουν θανατηφόρα ατυχήματα''. Δε λέω καλές είναι οι προειδοποιήσεις.... Τους πέρασε όμως ποτέ από το μυαλό ότι φταίει ο δρόμος και όχι ότι δεν υπήρχε ταμπέλα εκεί νωρίτερα; Κι εγώ αναρωτιέμαι, πλήρωσα 3,10 για να είμαι σε μία λωρίδα δρόμου που δεν έχει στάση ούτε για κατούρημα δεν έχει φώτα και πιάνω το υπέρτατο όριο των 60 χιλιομέτρων για να πάω ταξίδι; Και πάνω που αναρωτιέμαι μπαίνει και μια νταλίκα μπροστά και ήρθε κι έδεσε το γλυκό! Έπρεπε να φτάσουμε κάπου πριν την Πάτρα για να τελειώσει εκείνη η πίστα για καρτ που πληρώνουμε για εθνική οδό (άχρηστη πληροφορία και συνειρμός! το σαββατοκύριακο όντως το κέντρο της Πάτρας φιλοξενούσε αγώνες καρτ, ωραία πρωτοβουλία αλλά μηδέν ενημέρωση!). Ξανά πληρώνω ζαλισμένος τα επόμενα 3,10 χωρίς καν το κουράγιο να διαμαρτυρηθώ σε εκείνο το κιόσκι που ονομάζουν διόδια για τους λόγους που προανέφερα και συνεχίζω τη διαδρομή μου... Περιφερειακός Πάτρας ή αλλιώς η όαση στην έρημο! Η πιο ευχάριστη ώρα για τον οδηγό! Και μετά ξανά στην Πατρών Πύργου όπου η πρωτοτυπία ξεπερνά ακόμα και τεχνολογικά θαύματα στις μέρες μας! Αφού η εθνική είναι γεμάτη διασταυρώσεις και χωρίς φωτισμό γιατί δεν πετάμε ένα φανάρι σε κάθε διασταύρωση! Έτσι και για αυτή την εθνική οδό που πλήρωσα βρήκα την πρωτοτυπία να πρέπει να φρενάρω και να ακινητοποιήσω το αμάξι σε κόκκινο φανάρι(!) για να περάσει κάποιο αμάξι από κάποιο χωριό... Πραγματικά μεγάλη πρωτοτυπία... Δε θα αναφερθώ στο τριήμερο γιατί εκεί όντως ηρέμησα και θα πάω απευθείας στη χθεσινή επιστροφή μου. Διαβάστε ανάποδα τις παραπάνω προτάσεις και θα έχετε το ταξίδι της επιστροφής μου με μια διαφορά. Στα διόδια μετά την Πάτρα αποφασίζω να πιω έναν καφέ... Φυσικά όλα κλειστά λόγω έργων αλλά ως δια μαγείας κάπου εκεί δεξιά Goody's και Flocafe. Καλύτερα δεν γίνεται λες σαν το γνωστό σλόγκαν και πας διαψασμένος να παραγγείλεις τον καφέ σου! Ένα φραπεδάκι ρε παιδιά! Τίποτα ούτε καν γάλα, μέτριο! Κόβει την απόδειξη η κοπέλα και μου λέει 3,15!!! Της λέω μάλλον δεν άκουσα καλά. Επαναλαμβάνει: 3,15! Κοπέλα μου, της λέω, πριν πέντε λεπτά πλήρωσα στα διόδια 5 λεπτά λιγότερα και μπορεί να μας κλέβουν αλλά υπόσχονται δρόμο και όχι μια κουταλιά καφέ και μία ζάχαρη! Όμως τον είχα ανάγκη και τον πλήρωσα... Στην υπόλοιπη διαδρομή κάθε γουλιά καφέ ισοδυναμούσε με χτύπημα στο κεφάλι... 
Το συμπέρασμα που έβγαλα; Όσο καλοπροαίρετος (κάποιοι και θα είναι πολλοί θα πούνε μ@λ@κ@ς)    και να είσαι τελικά θέλουν κράξιμο!!! Τέλος για μένα και τα διόδια και οι κύριοι στα Flocafe που αισχροκερδούν. Την επόμενη φορά σήκωμα μπάρας και όταν πάω για καφέ θα τον παίρνω στο χέρι θα δίνω 1,5 ευρώ και ας με κυνηγάει μέχρι την Αθήνα να πληρώσω το αντίτιμο! Θέλουν νόμους και να τους τηρούμε; Όχι αγαπητοί, τώρα θα φτιάξω εγώ τους νόμους που με βολεύουν το ίδιο αυθαίρετα με τους δικούς σας και θα υπακούω σε αυτούς! Άλλωστε μαζί μου θα έχω και τη λαϊκή βούληση πιο εύκολα από ότι εσείς! 

Ένας αγανακτισμένος ακόμη!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...