Η σαλάτα του Νεοέλληνα

Δεν θέλω να μπω στο γαϊτανάκι του πολέμου που (για ακόμα μια φορά σε αυτή τη χώρα) έχει ξεσπάσει σχετικά με την επικείμενη συμφωνία των Πρεσπών, μα δεν μπορώ να μην σχολιάσω τη δεδομένα κακή συνήθεια όλων μας. Όλα μαζί σε ένα τσουβάλι και σαλάτα στο μυαλό μας!

Από τη μία οι υποστηρικτές της συμφωνίας των Πρεσπών. Θεωρούν τη συμφωνία επιτυχία. Χάρη σε αυτή οι γείτονες δεν θα λέγονται σκέτο Μακεδονία. «Άλλωστε με αυτό το όνομα τους ξέρουν όλοι, μόνο εμείς δεν το δεχόμαστε». Βασικό επιχείρημα στη σκέψη τους. Επίσης όποιος έχει αντίθετη άποψη από τα προηγούμενα κιόλας συλλαλητήρια έχει χαρακτηριστεί στην καλύτερη ταλιμπάν και στη χειρότερη χρυσαυγίτης. Έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά και τις περισσότερες φορές στέκονται στους γραφικούς και δεν μπορούν να μπουν ούτε στη λογική πως ανάμεσα σε (τόσο πολύ) κόσμο, υπάρχουν και δημοκράτες που διαδηλώνουν την αντίθεσή τους. 

Από την άλλη, αυτοί που εναντιώνονται. Εδώ έχουμε από όλες τις κατηγορίες ανθρώπων. Ανάμεσα τους και εθνικιστικά μορφώματα, γραφικοί, αλλά και άνθρωποι που έχουν μόνο να κερδίσουν από όλο αυτό. Είναι όμως μόνο αυτοί; Τι γίνεται με όλους τους άλλους; Πώς βάζεις σε μια συγκέντρωση που ενώνει τόσο διαφορετικό κόσμο τους πάντες σε ένα τσουβάλι και τους χαρακτηρίζεις; Αλήθεια μπορεί να γίνει αυτό; Το ότι συμφωνούν μαζί με απλό κόσμο και οι παραπάνω χώροι, σημαίνει αυτόματα ότι τους ασπάζεσαι; Δεν ξέρω πως μπορεί να θεωρηθεί λογικό αυτό. Άρα φαντάζομαι πως αν κάποιος πηγαίνει γήπεδο να δει την ομάδα του και κάποιος οπαδός της ομάδας του είναι χρυσαγίτης, είναι και αυτός; Αν κάποιος άλλος οπαδός της ομάδας του είναι αναρχικός είναι και αυτός; Αν κάποιος είναι άθεος, ορθόδοξος, βουδιστής, καθολικός, ινδουιστής κτλ είναι και αυτός; 

Σύμφωνα με την κοινή πεποίηθηση και το φάγωμα πίσω από τα πληκτρολόγια (στο συγκεκριμένο θέμα εκατέρωθεν) μάλλον ναι. 

Να ξεκαθαρίσω κι εγώ τη θέση μου. Είμαι ενάντια σε αυτή τη συμφωνία. Θεωρώ πολιτική και εθνική ήττα την αποδοχή οποιουδήποτε όρου αναφέρει το όνομα Μακεδονία. Έχω ξαναπεί πως η επίσημη ονομασία Π.Γ.Δ.Μ. ναι μεν περιέχει το ακρωνύμιο Μ. που προέρχεται από τη λέξη Μακεδονία, όμως περιέχει και το αρχικό γράμμα Π. που σημαίνει Πρώην. Θέλω να πιστεύω πως όλοι μας ξέρουμε τη σημαίνει αυτό. Όπου πρώην μιλάμε για προήγουμενο, όχι τωρινό. Η πρώην γυναίκα μου, δεν είναι ακόμα γυναίκα μου. Το πρώην αφεντικό μου δεν είναι αυτή τη στιγμή αφεντικό. Η Πρώην Μακεδονία, δεν είναι Μακεδονία... 

Ναι, θα πει κάποιος, μας τα είπαν κι άλλοι και ξημεροβραδιάζονται στη γείτονα χώρα που είναι όλα φθηνά και πάνε εκεί για ψώνια να παίξουν στο καζίνο κτλ. Λογική σαλάτας ξαναλέω. Και τι σημαίνει αυτό; Επειδή δηλαδή διαφωνεί κάποιος με την ονομασία είπε ότι η η χωρά είναι κακή; Ίσα ίσα το ισχυρότερο διπλωματικό μας χαρτί που πετάχτηκε εν μία νυχτί (που λέει ο λόγος...Το πρόβλημα δεν ξεκίνησε με τον ΣΥΡΙΖΑ...Ας είμαστε ειλικρινείς...) από τη μεριά της Ελλάδος είναι ακριβώς αυτό. Φίλοι μου να σας στηρίξουμε. Δεν έχουμε κανένα θέμα με τη χώρα σας. Και στο ΝΑΤΟ να μπείτε και στην Ε.Ε. και όπου θέλετε. Μην χρησιμοποιήσετε το όνομα που τόσα χρόνια καπηλεύεστε. «Μα τόσα χρόνια όλοι τους λένε Μακεδονία.»Και; Ξαναρωτάω. Πριν καταρρεύσει η Γιουγκοσλαβία δεν τους έλεγαν Μακεδονία. Αντίθετα το γεωγραφικό διαμέρισμα που ανήκει στην Ελλάδα λεγόταν Μακεδονία. Το δικό τους γεωγραφικό διαμέρισμα λεγόταν Βαρντασκα. Αφού όπως λένε συνειδητοποίησαν τις ακρότητες με την καπηλεία Μεγάλου Αλεξάνδρου κτλ (που δεν νομίζω ότι κι εμείς είμαστε άξιοι να αναφέρουμε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία και αφορά πάλι το σινάφι μας, όχι τους γείτονες!) και αφού όλοι συμφωνούν στην ελληνικότητα της Μακεδονίας, γιατί παρόλα αυτά κρατάνε το όνομα;

«Μα ανήκουν στην ευρύτερη περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας και έχουν αυτό το δικαίωμα». Άρα η Ελλάδα έπρεπε να ονομαστεί ολόκληρη Μακεδονία, όπως επίσης και η Αίγυπτος, το Ιράκ, το Ιράν, το Αφγανιστάν και η Τουρκία, άνηκαν στην αρχαία Μακεδονία. Τι κάνουμε με αυτό κύριοι; Να χωριστούμε έτσι δυτικά, ανατολικά, κεντρικά, νότια και βόρεια να τελειώνουμε;

Απέναντι στα παραπάνω επιχειρήματα, συχνά πυκνά ακούω σαν αντεπιχειρήματα τα περί Χρυσής Αυγής, Εκκλησίας κτλ, πράγματα που δεν έχουν να κάνουν με την ουσία του θέματος. Και ξαναρωτάω και αν μπορεί κάποιος ας μου απαντήσει με ειλικρίνια. Τι ακριβώς κερδίζει η Ελλάδα από αυτή τη συμφωνία; Ας απαντήσει σε αυτό το επιχείρημα. Γιατί οι γείτονες κερδίζουν τα πάντα και μπράβο τους. Θέλω να μου πει κάποιος τι κερδίσαμε εμείς. Προφανώς η εντολή για τη συμφωνία ήρθε από έξω και προφανώς κάποια (απειλή ή...) μυστική συμφωνία για κάτι έχει γίνει, όμως θα ήθελα να μου πει κάποιος από τους υποστηρικτές της συμφωνίας τα οφέλη. Όσο κι να έχω ψάξει σε ομιλίες και επίσημα χείλη δεν έχω βρει μια σοβαρή απάντηση. Αν θεωρούν κέρδος πως σταμάτησαν να λένε τους γείτονες Μακεδονία και τη λένε Βόρεια (με αυτό το γράφημα από το BBC που παίζει παντού), να σας πω πως αν ακούσετε δημοσιογράφους, σχολιαστές και πολιτικούς ξένων χωρών, Macedonia και Macedonians λένε ξανά και ξανά. Η ζημιά έχει γίνει και απλά την ολοκληρώνουμε.

Και επειδή τα επιχειρήματα μπορούν να τραβήξουν για πάντα, να διευκρινίσω και κάτι ακόμα. Σέβομαι και αυτούς που είναι υπέρ. Επίσης σέβομαι τη δημοκρατία. Κι ενώ εγώ δεν ψήφισα Σύριζα, κάποιοι το έκαναν. Κι ενώ εγώ δεν υποστηρίζω τον Σύριζα, κάποιο το έκαναν. Και ήταν και από τη Μακεδονία. Προεκλογική δέσμευση ήταν και αυτό. Το έκαναν. Κι αν ήθελε πραγματικά ο κύριος Καμμένος να προσπαθήσει για την Μακεδονία θα έπρεπε να το κάνει ΠΡΙΝ τη συμφωνία των Πρεσπών, όχι μετά... Και για να μην παρεξηγηθώ να τονίσω πως πιστεύω πως και η αντιπολίτευση αυτή τη στιγμή παρακαλάει κρυφά η συμφωνία να περάσει από τον Σύριζα και όχι να σκάσει στα χέρια τους αν γίνουν κυβέρνηση. Γιατί τότε θα αποκαλυφθεί πως σαν θέλει η νύφη (Γερμανία - Ε.Ε.) και ο γαμπρός (Η.Π.Α.) τύφλα να έχει ο πεθερός (Ν.Δ.)... Αν τη βρουν υπογεγραμμένη, έχουν πει θα την τηρήσουν... Μην παραμυθιαστεί κανένας... Βολεύτηκαν και αυτοί... Οι μόνοι χαμένοι θα είμαστε όλοι εμείς και οι φίλοι μας οι Μακεδόνες (οι δικοί μας έτσι;) που θα παλεύουν με την Π.Ο.Π. ονομασία των προϊόντων τους, που θα πρέπει να διευκρινίζουν την καταγωγή τους και πολλά ακόμα που θα τα δούμε στην πορεία να γίνονται...

Και για να απαντήσω και στο ερώτημα «Αφού είναι τετελεσμένο γεγονός από έξω και βλέπεις πως ο όρος Μακεδονία θα έμπαινε έτσι και αλλιώς τι προτείνεις;» Και απαντώ: Αν εξαντλούσα όλες μου τις διπλωματικές οδούς και τα πλεονεκτήματα μου και ότι μπορούσα να κάνω και παρόλα αυτά δεν μπορούσα να το αποφύγω τότε, σε περίπτωση που το Μακεδονία έπρεπε να υπάρχει, θα πρότεινα το Σλαβομακεδονία, που θεωρώ πως είναι πιο «τίμιο» από τα υπόλοιπα συνθετικά. 

Τώρα για χρυσαυγτίτες γραφικούς κτλ δεν σχολιάζω τίποτα... Θα είναι πάντα εκεί, κάνοντας κακό στο σύνολο μας και όχι μόνο σε ένα κόμμάτι που περιστασιακά συμφωνεί μαζί τους σε κάποιο ζήτημα... Όπως αντίστοιχα και με την ακροαριστερά.... 

Σταύρος Θάνος

Ο εύκολος πόλεμος

Κανείς από εμάς δεν ξέρει τι είναι ο πόλεμος. Έχουμε ακούσει ιστορίες, έχουμε δει βίντεο και εικόνες, έχουμε διαβάσει για αυτόν, Οι παππούδες μας, μας μετέφεραν τις δικές τους ιστορίες, έχουμε δει πλέον βομβαρδισμούς ζωντανά στην τηλεόραση, ενω κάθε τόσο σε κάποιο μέρος του κόσμου ακούμε για συρράξεις.

Όλοι μιλάμε και γνωρίζουμε για τον πόλεμο. Η ιστορία μας είναι γεμάτη από πολέμους. Από μάχες μικρές και μεγαλές, από ιστορικές νίκες, από καταστροφικές ήττες. Αύριο ξημερώνει η αρχή ενός πολέμου για τη χώρα μας που άλλαξε τη ροή της Ιστορίας μας. Πάλι φαίνεται να γνωρίζουμε για τον πόλεμο.

Μα πέρα από την γνώση, ο πόλεμος είναι εμπειρία. Κανείς μας δεν έχει νιώσει τον φόβο. Μπορεί να τον φαντάζεται, μα δεν τον έχει νιώσει.Σε μια άσκηση αυτογνωσίας θα έπρεπε να βάλουμε τον εαυτό μας σε καταστάσεις που θα έφερναν τον ψυχισμό μας αντιμέτωπο με πράγματα πρωτόγνωρα.

Τι θα κάνατε, αν κάποιος βίαζε τη μαμά σας, την γυναίκα σας, την κόρη σας, την αδερφή σας; Τι θα κάνατε αν κάποιος έμπαινε στο σπίτι σας και σκότωνε τον πατέρα σας; Αν κάποιος σας άφηνε ορφανό από τη μια στιγμή στην άλλη; Αν σας φόρτωνε σε ένα τρένο και σας πήγαινε σε ένα άγνωστο μέρος και εκεί ξέρατε πως θα περιμένετε το τέλος σας. Τι θα κάνατε όταν πλέον φαινόταν πως αυτή είναι η κατάσταση και πως δεν πρόκειται να αλλάξει; Πώς θα κάνατε οτιδήποτε από τα παραπάνω αν είχατε να φάτε δύο μέρες, μία εβδομάδα, λίγο παραπάνω; Τι θα λέγατε στο παιδί σας που θα σας έλεγε ότι πεινάει;

Κι αν ήσασταν στρατιώτης; Πώς θα νιώθατε αν κάθε στιγμή μπορούσε να είναι η τελευταία σας; Να βλέπετε τις σφαίρες να έρχονται; Να έχετε απέναντι σας κάποιον που ξέρετε πως θα σας κάνει κομμάτια; Να κρύβεστε σε χαντάκια και να ελπίζετε να μην σκάσει η βόμβα επάνω σας. Και από την άλλη μεριά να έχετε αφήσει πίσω αγαπημένους σας ανθρώπους και να μην ξέρετε αν θα τους ξαναδείτε. Και αυτοί κάθε μέρα να περιμένουν να ακούσουν ότι ο άνθρωπός τους είναι ακόμα ζωντανός;

Αν σε καθένα από τα παραπάνω ερωτήματα, δεν απαντήσουμε απλά με το μυαλό και τη λογική μας και κλείσουμε τα μάτια και σκεφτούμε το τι αισθανόμαστε, μόνο φρίκη και φόβος θα μας είχαν κατακλύσει. 

Και τότε αναρωτιέμαι γιατί μας κάνει να νιώθουμε φόβο απέναντι στους πρόσφυγες πολέμου. Να ζητάμε από αυτούς τους ανθρώπους να επιστρέψουν σπίτι τους (μιλάω για τους πραγματικούς πρόσφυγες πολέμου); Να ζητάμε να κάτσουν να ζήσουν τα παραπάνω; Θα μου πείτε, οι πρόγονοί μας γιατί δεν έφυγαν; Και θα απαντήσω πως δεν είναι όλοι οι πόλεμοι ίδιοι. 

Για να μην ξεφεύγουμε από το θέμα, ο πόλεμος βγάζει από τον άνθρωπο τα πιο ζωώδη ένστικτά του. Είναι η απόδειξη πως ο άνθρωπος είναι ικανός για το χειρότερο. Και συνήθως επιλέγει το χειρότερο. Η μέρα που ξημερώνει φωνάζει ποτέ ξανά. Μα αυτή τη στιγμή σχεδόν ογδόντα χρόνια μετά από εκείνο το όχι η ανρθωπότητα οδέυει ξανά προς τη σύρραξη, ξανακάνει τα ίδια λάθη, περιμένει και πάλι να μπει σε τέτοια διλήμματα. Να πούμε όλοι όχι με τις καθημερίνες μας πράξεις. Όχι άλλα θύματα πολέμων, όχι άλλος φασισμός, όχι άλλη πόλωση, όχι άλλη κτηνωδία. Χιλιάδες λόγοι να φωνάζουμε το όχι που αύριο γιορτάζουμε. Μην το ξεχνάμε ποτέ.

Σταύρος Θάνος

Ο Ζάεφ κάνει αυτό που πρέπει για εκείνους. Εμείς;

«Δεν υπάρχει άλλη Μακεδονία πέρα από τη δική μας. Το βόρειο τμήμα της Ελλάδας είναι Ελλάδα, το δυτικό τμήμα της Βουλγαρίας είναι Βουλγαρία. Δεν υπάρχει άλλη Μακεδονία πέρα από τη δική μας».

Και ξέρετε τι έκανε η δική μας πλευρά; Συστάσεις. Και αναπροσάρμοσαν την δήλωση τους οι Σκοπιανοί. Μόνο που αυτό που πιστεύουν είναι η πρώτη δήλωση προφανώς και όχι η ανακατασκευή αυτής. Και ρωτάω. Δεν έπρεπε να ακυρωθεί αμέσως η συμφωνία; Αφήνω στην άκρη πως δεν έπρεπε να γίνει εξ αρχής. Αναρωτιέμαι ποιος λαός που δεν έχει απωλέσει πέραν της κυριαρχίας του ΚΑΙ την περηφάνεια του αφήνει ένα μικρό κρατίδιο να κερδίζει τόσα εις βάρος του; Και αυτό δεν είναι υποτιμητικό για εκείνους, μα για εμάς...

Αφήνω την δήλωση εδώ να υπάρχει. Σε λίγα χρόνια άλλωστε με τους χειρισμούς των δικών μας θα είναι αλήθεια πως δεν θα υπάρχει άλλη Μακεδονία...

Μην μιλάτε για φασίστες κύριε Καρανίκα, μπορεί να τους αυξήσετε....

Δεν είναι δυνατόν άνθρωπος που βρίσκεται στην κυβέρνηση μιας χώρας (ασχέτως αν δεν έχει ούτε το παραμικρό προσόν για να βρίσκεται εκεί....), να μιλάει με τέτοιον τρόπο και ο πρωθυπουργός να τον αφήνει στη θέση του.... 

Μετά τον αμίμητο «Το πρώτο gay parade ήταν η εκστρατεία του Μεγάλου Αλέξανδρου στην Μικρά Ασία» (δεν έχω ούτε το κουράγιο να το σχολιάσω...) έρχεται νέα τοποθέτηση πως όποιος αντιδράει στη λύση του Μακεδονικού είναι φασίστας... Έτσι απλά με τον...δημοκρατικό τρόπο του κυρίου Καρανίκα! 

Θα το πω κι ας ακουστεί σκληρό. Δεν έχετε καταλάβει πως σπέρνετε ανέμους και θα θερίσουμε (χρησιμοποιώ επίτηδες α πληθυντικό) θύελλες... Τέτοιες τοποθετήσεις σε ένα τόσο βαρύ ζήτημα, μπορούν κάλλιστα να προκαλέσουν αντιδράσεις που λογικά δεν φτάνει η φαντασία σας κύριε Καρανίκα. Θεωρείτε δύσκολο αυτός που ακούει ότι είναι φασίστας να πάει και να γίνει, αν έτσι είναι να τον ακούσετε; Θεωρείτε δύσκολα να δούμε στις ερχόμενες εκλογές την Χρυσή Αυγή να ανεβαίνει; Εγώ το θεωρώ πολύ εύκολο αν συνεχίσετε έτσι... Αν εκπροσωπείτε την αριστέρα, όπως λέτε, ο τρόπος που το κάνετε δεν σας κάνει και αξιοζήλευτους... Δεν θα πει ο κόσμος «εντάξει η αριστερά είναι φοβερή, κι ας με λέει φασίστα!»...

Αλλά δεν φταίτε εσείς κύριε Καρανίκα... Άνθρωπος που πρσέλαβε ο κολλητός του για να κάνει ακριβώς αυτή τη δουλειά είστε... Να λέτε ό,τι σας καπνίσει.... Αυτός που πραγματικά ευθύνεται είναι ο κολλητός σας κι αν σας βλέπει ακόμα ως τέτοιο καλό είναι να σας προφυλάξει πριν συνεχίσετε το «έργο» σας και γεμίσουμε φασίστες....

Σταύρος

Ήττα σε όλα τα επίπεδα (και η καραμέλα του Μ στο Π.Γ.Δ.Μ.)

Δύο περιπτώσεις εξετάζω.

1) Ο πρωθυπουργός μας είναι φαντασιόπληκτος

2) Ο πρωθυπουργός μας ξέρει ότι έχει να κάνει με ηλίθιους

Γέμισε το διαδίκτυο με άρθρα που μιλάνε για επίτευξη συμφωνίας με το όνομα Βόρεια Μακεδονία (βλέπε εδώ για παράδειγμα). 

Γράφει το άρθρο τα κέρδη για τις δύο μεριές και λεει: Τα Σκόπια κέρδισαν το δικαίωμα στο να ονομάζονται μακεδονικό έθνος, στην χρήση της γλώσσας τους ως μακεδονική γλώσσα, την κλήση τους σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ. Η Ελλάδα λέει κέρδισε να μην λένε παντού τα Σκόπια Μακεδονία, αλλά Βόρεια Μακεδονία... Α και φυσικά θα μας υποσχεθούν ότι δεν θα πάρουν τη δική μας Μακεδονία... (Δηλαδή μέχρι τώρα είχατε νιώσει ότι μπορούν να το κάνουν;)

Το φτωχό μου το μυαλό αδυνατεί να κατανοήσει πως η Ελλάδα κέρδισε κάτι από όλο αυτό... Τα Σκόπια είναι μια φτωσή χώρα που πριν περίπου δύο χρόνια έφτασε στα όρια της διάλυσης... Δημιουργήθηακν σε ένα βράδυ και πολύ εύκολα θα μπορούσαν να διαλυθούν σε ένα βράδυ. Κατάλαβαν έστω και έτσι πως με τον τρόπο που χειρίζονται το θέμα δεν θα κερδίσουν τίποτα. Έτσι άρχισε μια αποδόμηση της ιδέας του έθνους του Μεγάλου Αλέξανδρου δείχνοντας τα απαραίτητα σημάδα προόδου (αλλαγή ονόματος αεροδρομίου, αφαίρεση του αγάλματος από κεντρικό σημείο κτλ.). Αν δεν είχαν πραγματικά φτάσει στο σημείο διάλυσης, αν δεν έβλεπαν ότι δεν βγάζει πούθενα, δεν θα έκαναν τίποτε από όλα αυτά. Αυτό που ενδεχομένως δεν περίμεναν ήταν το πόσο εύκολο ήταν για την απέναντι πλευρά να ρίξει άπειρο νερό στο κρασί της. Για την ακρίβεια να ρίξει μια σταγόνα κραδί στο νερό. Την ώρα που έρχονται και σου ζητάνε σε όλους τους τόνους βοήθεια και όλοι είναι με το μέρος σου, εσύ δεν χρησιμοποιείς το πλεονέκτημα σου, το πετάς στα σκουπίδια και...ό,τι θέλει ο καλεσμένος!

Και οι φωνές στην Ελλάδα μιλάνε για νίκη. Γενικά. Σίγουρα έκλεισε ένα θέμα που απασχολούσε την χώρα μας δεκαετίες. Αλλά αυτό φτάνει για να πανηγυρίσουμε; Αλήθεια αν αναγνωριστεί σαν νόμιμο κράτος το κατεχόμενο μέρος της Κύπρου και λήξει το θέμα, θα βγούμε να πούμε επιτέλους λύθηκε; Ας είμαστε σοβαροί λοιπόν...

Οπότε πάμε στο αρχικό μας ερώτημα... Είναι ο πρωθυπουργός φαντασιόπλητος; Φυσικά και όχι. Μας πούλησε φύκια για μεταξωτές κορδέλες όχι μία αλλά τρεις φορές μέχρι τώρα και κάθε φορά βγήκε νικητής. Επομένως κάτι μου λέει πως ισχύει η δεύτερη επιλογή... 

Ένας λαός απαίδευτος και έτοιμος να δεχτεί εξυπνικισμούς από τον καθένα, αρκεί αυτό να τον κάνει να φαίνεται αρκετά προοδευτικό. Ισχυρότερο παράδειγμα από την τελευταία καραμέλα τους. Τόσα χρόνια δηλαδή που λέγαμε Π.Γ.Δ.Μ. δεν ήξεραν όλοι ότι το Μ είναι Μακεδονία; Και απαντάω... Ναι το ξέραμε, όπως ξέραμε και ότι το Π σημαίνει ΠΡΩΗΝ που σημαίνει (αν κοιτάξετε και σε λεξικό του Μπαμπινιώτη, που επίσης αναφέρθηκε στο θέμα), πως όταν χρησιμοποιούμε την λέξη πρώην ό,τι υπάρχει πίσω από αυτήν παύει να έχει ισχύ. Αλλιώς όταν κάποιος έλεγε από εδώ η πρώην γυναίκα μου όλοι θα καταλαβαίναμε πως δεν έχει χωρίσει; Όχι φυσικά... Εδώ γιατί δηλαδή κρατάμε το Μ; Επομένως η ΠΡΩΗΝ Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, δεν μπορεί να είναι ούτε Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία, ούτε Μακεδονία. Ιστορικά ακόμα το όνομα δόθηκε προσωρινά μέχρι τελικής ρυθμίσεως του ζητήματος. Το ότι το καπηλεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια και όλοι τους έμαθαν ως Μακεδονία είναι προφανώς δικό μας σφάλμα. Όμως το ότι και οι δικοί μας πολιτικοί λένε πως όλοι τους λένε έτσι εμείς γιατί όχι, προσωπικά με ξεπερνάει...Αλλά και αυτοί οι πολιτικοί τον ίδιο αρχηγό δεν ψήφισαν;

Πάλι η εκκλησία μας φταίει για όλα...(α ναι και αυτοί που πάνε!)

Έχω βαρεθεί τις τελευταίες μέρες να βλέπω την εικόνα με τους υποψήφιους φοιτητές που είναι γονατισμένοι μπροστά στον ιερέα να πάρουν την ευχή του και το καλάθι με τα στιλό. Δεν μπορώ να καταλάβω τον ντόρο και τον μεσαίωνα που βλέπουν όλοι οι προοδευτικοί (και προφανώς με μεταπτυχιακά και ντοκτορά) στην εν λόγω εικόνα.

Εσείς κύριοι δεν θεωρείτε ρατσιστές τους κληρικούς που μιλάνε για την Μακεδονία ή για ζητήματα του κράτους κτλ κτλ; Τώρα λοιπόν τι ενοχλείστε; Από φοιτητές που πήγαν μόνοι τους να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην πίστη τους; Βλέπετε κάτι κακό σε ανθρώπους που έχουν την ταπείνωση να γονατίζουν και να ζητάνε βοήθεια (και) από τον Θεό στον οποίο πιστεύουν; Από πότε η θρησκευτική πίστη ενός ανθρώπου έγινε μεσαίωνας και από πότε ένας επιστήμονας απαγορεύεται να πιστεύει στον Θεό; Μήπως (λέω εγώ τώρα...) είναι και αυτό ρατσισμός;

Και εντάξει να δεχτώ πως ανώτεροι και μορφωμένοι είναι όλοι αυτοί με τα εμετικά σχόλια απέναντι σε δεκαεπτάχρονα παιδιά που δεν δήλωσαν ότι είναι ομοφυλόφιλοι (το αναφέρω μόνο και μόνο γιατί είναι της μόδας, όχι για να θίξω αυτούς που είναι, γιατί πλέον ούτε να το αναφέρουμε δεν μπορούμε χωρίς να είμαστε ρατσιστές.... Δυστυχώς!) και δεν διαδήλωσαν για κάτι. Σε χώρο λατρείας ήταν και έκαναν ελεύθερα αυτό που πιστεύουν.

Όσο για τα στιλό και την εξυπνάδα που διακατέχει αυτούς τους ανθρώπους που ''ευτυχώς'' δεν ζούνε στον μεσαίωνα, είναι νομίζω παραπάνω από σαφές πως η ευλογία δεν κάνει ένα στιλό μαγικό και γράφει μόνο του αν αυτός που το χρησιμοποιεί δεν έχει διαβάσει. Είναι ένα δώρο από την εκκλησία προς τον εξεταζόμενο που (ίσως) του θυμίζει ότι είναι κοντά του. Δηλαδή τα στιλό και τα τετράδια που δίνουν τα φροντιστήρια έξω από τα σχολεία επιτρέπονται και υπάρχει θέμα με τα στιλό που δίνει η εκκλησία.

Ας σοβαρευτούμε λίγο... Δεν βλάπτει... Αν θέλετε να μιλήσετε (πάλι) για την εκκλησία βρείτε κάτι άλλο να ασχοληθείτε... Και επειδή πολλοί εκεί έξω γράφουν ότι χάρη στην εκκλησία η Ελλάδα δεν γνώρισε Αναγέννηση και Διαφωτισμό, να τους υπενθυμίσουμε πως χάρη (και) στην εκκλησία, αυτή η χώρα δεν γνώρισε ούτε μεσαίωνα... Πώς να το κάνουμε δηλαδή; Δεν καίγαμε μάγισσες όταν το έκαναν οι προοδευτικοί οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι....

Υ.Γ. κι εσείς αγαπητοί δημοσιογράφοι που γράφετε απόψεις για τέτοια θέματα, να θυμάστε πως η ελευθερία του λόγου στο Σύνταγμα θεσπίστηκε δίπλα στην ελέυθερη πίστη των ανθρώπων... Να κρίνετε κάποιον για τις πράξεις του, όχι για τα πιστεύω του....

Σταύρος

Δεν φταίει ο Μπουτάρης μα η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα (μην πάει ο νους σας στο κακό!)

Μπορεί να ακούγεται προκλητικός ο τίτλος μα έχει εξήγηση και δεν έχει να κάνει με αυτό που όλοι λαχταράνε να ακούσουν στις μέρες μας, την ομοφοβία.

Είσαι δήμαρχος και μάλιστα εκλεγμένος στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδος. Άτομα μιας κοινότητας ζητάνε να κάνουν παρέλαση - εκδήλωση στην πόλη και εσύ το επιτρέπεις. Δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό σε αυτό. Την ημέρα εκείνη όμως είναι η επέτειος της γενοκτονίας των Ποντίων. Αν το δεις αντικειμενικά και πάλι δεν έχεις κάνει κάτι μεμπτό.

Ηθικά όμως βλέπεις πως ο κόσμος ενοχλείται. Κι εγώ δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με το μέρος του κόσμου που έχει πρόβλημα με τη συγκεκριμένη κοινότητα (που έχει πρόβλημα κάθε μέρα με την εκδήλωση), μα τους άλλους, εκείνους που θεωρούν πως μια τέτοια μέρα δεν είναι σωστό να γίνεται κάποια εκδήλωση που περιλαμβάνει διασκέδαση.

Κι εκεί έρχεται ο τίτλος του κειμένου. Αν ήμουν μέρος της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙ θα έβγαζα μια ανακοίνωση που θα έλεγε πως σεβόμενοι και εμείς την ημέρα θα μεταφέρουμε την εκδήλωση σε άλλη ημερομηνία. Κι επειδή ήταν σύνολο εκδηλώσεων και προφανώς δεν μπορούσαν όλα να ακυρωθούν έστω το κομματί της πορείας. Ξεκάθαρα. Μπορεί να ήταν κάποια άλλη κοινότητα. Μην τα βλέπουμε όλα άσπρο μαύρο. Είναι συμπολίτες μας, είτε διαφωνείς μαζί τους είτε όχι. Αλλά κι εκείνοι πρέπει να το δουν έτσι. Αν είχε γίνει η παραπάνω πράξη θα έδειχναν και οι ίδιοι πως δεν βλέπουν τον εαυτό τους σαν κάτι ξεχωριστό από την υπόλοιπη κοινωνία και πιστέψε με θα κέρδιζαν πολλά... 

Έχω ξαναγράψει πως η βία είναι καταδικαστέα από όπου κι αν προέρχεται και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει για κανέναν. Μην κάνεις αυτό που δεν θες να σου κάνουν, τόσο απλά... 

Όσο αφορά τη γενοκτονία των Ποντίων μια μικρή αναφορά (καθώς έχω άλλη ανάρτηση με ολόκληρο ντοκιμαντέρ για αυτή την ημέρα). Διαβάστε και μάθετε τις συγκλονιστικές προσωπικές και ομαδικές εμπειρίες αυτών που τα έζησαν. Σε σημαδεύουν... Δεν γίνεται να μην γίνεις πολέμιος της βίας, όταν μάθεις τι βίωσαν αυτοί οι άνθρωποι. Μην ξεχνάτε να μαθαίνετε από την Ιστορία. Δεν έχει άλλο λόγο ύπαρξης όσο οι άνθρωποι δεν αλλάζουν....

Σταύρος

Υπάρχουν και άλλοι παπάδες...

Στην εποχή μας, ό,τι είναι κακό προβάλλεται, ό,τι είναι καλό αποκρύπτεται. Πώς θα ήθελα να δω τον ζήλο με τον οποίο κυνηγάνε καθημερινά τους κακούς, να τον είχαν για τους ενάρετους...

Βάζω στον τίτλο την λέξη παπάδες, μα μιλάμε για μητροπολίτη. Συγκεκριμένα τον Μεσογαίας Νικόλαο. Το αξίωμα όμως από μόνο του είναι σαν το ράσο. Δεν κάνει τον παπά...! Απολαύστε τον!

Πρόταση στην ΕΡΤ για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Eurovision

Εφόσον δεν γλιτώνουμε από τον κάποτε μουσικό διαγωνισμό, ας γίνει κάτι που θα κάνει την ΕΡΤ να κερδίσει πόντους. Αν φυσικά ενδιαφέρεται κανένας στο κρατικό κανάλι και δεν σκέφτονται «δεν βαριέσαι το μεροκάματο να βγαίνει»...

Η πρόταση είναι απλή και δίκαια! Δεν υπάρχουν λεφτά, γιατί να μην βγάλουμε λίγα; Προτείνω τη δημιουργία μουσικού σόου στα πρότυπα του X-Factor ή του Voice, στο οποίο ο νικητής θα έχει προβλεπτεί να βγαίνει σε χρόνο ευνόητο, ώστε να μας εκπροσωπεί στην Eurovision. Τόσο απλό! Φτιάχνεις ένα σόου που θα φέρει στο κανάλι θεαματικότητα και έσοδα και δίνεις την ευκαιρία σε ένα ανερχόμενο ταλέντο κάθε χρόνο να κάνει την εμφάνισή του όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και σε όλη την Ευρώπη. 

Η σκέψη μπορεί να πάει πιο πέρα, καθώς θα μπορούσαν οι δημιουργοί που επιθυμούν να στέλνουν τα κομμάτια τους για την Eurovision και ο νικητής του προηγούμενου διαγωνισμού να κάνει μια παρουσίαση σε αυτά τα κομμάτια και το κοινό να ψηφίζει, κάτι που ήδη έχει γίνει στο παρελθόν. 

Ίσως τότε να δικαιολογούνται και τα λεφτά που βάζει (βάζουμε) η ΕΡΤ για έναν διαγωνισμό που πλέον δεν έχει καμία δύναμη στην χώρα μας. 

Τι λέτε;

Σταύρος

Ένα νομοσχέδιο με τρύπες και το φάουλ της Εκκλησίας που επαναλαμβάνεται

Ας ξεκινήσουμε χωρίς προλόγους με τα βασικά. Νομικό πλαίσιο με την δυνατότητα αλλαγής του φύλου και του ονόματος στην ταυτότητα ΥΠΗΡΧΕ μέχρι σήμερα, χωρίς να χρειάζεται να έχεις κάνει αλλαγή φύλου, ή ορμονοθεραπεία. Η βασική αλλαγή που προωθήθηκε αφορά κυρίως την διαδικασία, αφού πλέον μπορεί κάποιος με μία αίτηση να προχωράει στην αλλαγή, χωρίς κάποιο πιστοποιητικό γιατρού (εκτός κι αν μιλάμε για τους ανήλικους που έγινε τόση κουβέντα). Επομένως ακόμα μια φορά βγήκαν τα μαχαίρια από τους πάνσοφους Έλληνες που υποστηρίζουν τη μία ή την άλλη μεριά για κάτι που συνέβαινε ήδη στη χώρα μας. Τώρα πως αυτό θα μειώσει τον ρατσισμό απέναντι στα άτομα αυτής της κοινότητας, ή θα αυξήσει τον ρατσισμό απέναντί τους, θα το δείξει το μέλλον...

Η προχειρότητα πάνω στην οποία στήθηκε (ακόμα) ένα νομοσχέδιο που περνάει από την βουλή, δείχνει πως σε αυτή τη χώρα απαγορεύεται να σκεφτόμαστε. Χωρίς καμία επιπλέον προϋπόθεση, με μια απλή αίτηση ένας δικαστής θα έχει τη δύναμη να κρίνει αν το φύλο ενός ανθρώπου είναι αυτό που αιτείται. Κι εδώ ξεκινάνε οι (πρώτες) απορίες:

Σχετικά με τα καινούρια βιβλία θρησκευτικών

Τις προάλλες είχα εκφράσει την άποψη μου στο facebook όπως φαίνεται και εδώ:

Από τότε ήθελα να εμβαθύνω και άλλο πάνω στο θέμα και με αφορμή το πιο συχνό επιχείρημα των ανθρώπων που είναι υπέρ των νέων βιβλίων (προάγουν τη δημοκρατία και τον σεβασμό μέσα από τη γνώση και την κατανόηση των άλλων θρησκειών). Έτσι, αναρωτήθηκα αν το μάθημα των θρησκευτικών γίνεται έτσι και στις άλλες χώρες. 

Νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου: Ρατσισμός με δύο σταθμά και δύο μέτρα...

Πριν αρχίζεις να φωνάζεις και να υποστηρίζεις δικαιώματα αγαπητέ αναγνώστη, να σε προειδοποιήσω πως το παρακάτω κείμενο δεν έχει να κάνει με το ίδιο νομοσχέδιο, ούτε με το αν είμαι υπέρ ή κατά αυτού. Επίσης δεν πρόκειται να αναλύσω τι ακριβώς περιγράφει το νομοσχέδιο, ούτε πού βοηθάει. Η είδηση θα έχει αναπαραχθεί σε όλα τα μέσα και μπορείς να ενημερωθείς. 

Μου δίνει απλά την αφορμή να αναρωτηθώ για ακόμα μια φορά, πώς γίνεται σε όλα όσα αφορούν μειονότητες να προχωράμε «μπροστά και να προάγεται ο πολιτισμός» την ίδια στιγμή που για τους ίδιους περίπου λόγους κάποια άλλα πράγματα απαγορεύτηκαν. 

19 Μαΐου, Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων στον Μικρασιατικό Πόντο.

Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1914-1923. Εκτιμάται ότι στοίχισε τη ζωή περίπου 326.000-382.000 Ελλήνων. Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ) και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα. Τα γεγονότα αυτά αναγνωρίζονται επισήμως ως γενοκτονία από το ελληνικό κράτος, τη Γερμανία, την Κύπρο, την Αρμενία, την Σουηδία, ορισμένες ομοσπονδιακές δημοκρατίες της Ρωσίας, οκτώ πολιτείες των ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Αυστρία, την Ολλανδία, αλλά και από διεθνείς οργανισμούς, όπως η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών.

27 Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου. Το φετινό μήνυμα από την Ιζαμπέλ Ιπέρ.

Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου είναι η ετήσια γιορτή της διεθνούς θεατρικής κοινότητας, από το 1961, όταν πρωτοεμφανίσθηκε με πρωτοβουλία του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου. Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου, με θεατρικά δρώμενα και άλλες συναφείς με το θέατρο εκδηλώσεις, που διοργανώνονται από τα εθνικά τμήματα του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, μιας Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης που συνενώνει τους επαγγελματίες του θεάτρου και συνεργάζεται στενά με την UNESCO.

Κάθε χρόνο ένας άνθρωπος του θεάτρου αναλαμβάνει να γράψει το μήνυμα του εορτασμού, το οποίο είθισται να διαβάζεται στα θέατρα πριν από την παράσταση της 27ης Μαρτίου. Το φετινό μήνυμα (2017) ανήκει στην διακεκριμένη Γαλλίδα ηθοποιό Ιζαμπέλ Ιπέρ και έχει ως εξής:

Υπέρ πίστεως και Πατρίδος... Οι Προκηρύξεις του 1821.

Ένα μικρό αφιέρωμα στις προκηρύξεις που έβγαλαν σπουδαίοι αγωνιστές της επανάστασης σε διάφορα μέρη της Ελλάδος.

Μικρή σημείωση: Βλέπουμε πως σχεδόν σε όλες τις προκηρύξεις οι αγωνιστές λένε πως θα αγωνιστούν υπέρ πίστεως και πατρίδος. Στην ίδια θέση μέσα τους, ισάξια, είχαν την πίστη, μαζί με την πατρίδα. Το λέμε, μήπως το εμπεδώσουν οι «διαφωτιστές» που θεωρούν την πίστη σκοταδισμό και την επανάσταση παιδί του Διαφωτισμού, την ίδια ώρα που μιλάνε για αγράμματους Έλληνες και αμφισβητούν την ύπαρξη κρυφού σχολειού κτλ...

Δελτίου Τύπου: «Σκιές» η πρώτη εκδοτική απόπειρα του Σταύρου Θάνου.

Η πρώτη εκδοτική απόπειρα του Σταύρου Θάνου. Ένα μυθιστόρημα φαντασίας που ισορροπεί ανάμεσα σε δύο κόσμους.

Περίληψη:

Ο Ανδρέας, έχοντας αφήσει πίσω τον θάνατο του αδερφού του, έχει πλέον μια φυσιολογική ζωή, εάν υπάρχει κάτι τέτοιο... Μια σειρά από περίεργες συμπτώσεις και γεγονότα τον κάνουν να αμφισβητεί την πραγματικότητα και όλα όσα συνέθεταν την μέχρι τώρα ζωή του. Ο Νίκος, ο αδερφός του, ζητά βοήθεια... Οι σκιές του παρελθόντος επιστρέφουν κι ένα ντόμινο αποκαλύψεων τον φέρνει αντιμέτωπο με τα όριά του. Κρυμμένα μυστικά και αληθινές Σκιές...

Ο τίτλος Σκιές κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bookstars, online στο ηλεκτρονικό κατάστημα των εκδόσεων (www.bookstars.gr) και σε οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο.

Περισσότερες πληροφορίες:

Διαστάσεις: 14x21 εκ.

Δέσιμο : Μαλακό Εξώφυλλο

Σελίδες : 290

ISBN : 9789605712280

Τιμή Λιανικής : 15 € (με Φ.Π.Α.)

Μπορείτε επίσης να το παραγγείλετε απευθείας εδώ.

Η ανάγκη να σου φταίει κάποιος

Στην αρχή ήταν κάποιοι γραφικοί. Στη συνέχεια μπήκαν στο παιχνίδι και κάποιοι πιο θερμόαιμοι. Όσο περνάει όμως ο καιρός πληθαίνουν οι φωνές του παραλόγου (φωνές της λογικής ακούς να τις ονομάζουν οι ίδιοι) και αναρωτιέσαι, πως αρμενίζουμε τόσο στραβά και δεν έχουμε ακόμα βουλιάξει... 

Ο λόγος με το καινούριο...φετίχ των Ελλήνων ''για όλα μας φταίνε οι μετανάστες''. Και εντάξει να ξεχωρίσουμε τους μετανάστες λόγω πολέμου (αν και αυτοί έχουν ακούσει από τους Έλληνες- Ήρωες του freddo espresso μοναδικές συμβουλές όπως «γιατί δεν μένεις να πολεμήσεις στην χώρα σου;» κτλ...) με τους λαθρομετανάστες. Άντε να συμφωνήσω πως οι περισσότεροι βρήκαν πόρτα και μπήκαν. Άντε να συμφωνήσω ακόμα ακόμα και στο γεγονός πως κάποιοι από αυτούς είναι επικίνδυνοι (με στοιχεία και είναι γεγονός) και φυσικά καταλαβαίνω και τις φοβίες, που έχω κι εγώ ο ίδιος, για τρομοκρατικές επιθέσεις. Όμως....

Η κήρυξη του πολέμου μέσα από τις εφημερίδες το ραδιόφωνο της εποχής.

Η κήρυξη του πολέμου μέσα από τα πρωτοσέλιδα της εποχής και το θρυλικό πλέον ανακοινωθέν στο ραδιόφωνο “Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουσιν από της 05:30 ώρας της σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της Ελληνοαλβανικής Μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του Πατρίου εδάφους.” από τον Κώστα Σταυρόπουλο.

Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλήτης. Ποιος ήταν ο Άγιος που τιμά όλη η Ελλάδα.

Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280 - 284 μ.Χ. και μαρτύρησε επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού το 303 μ.Χ. ή το 305 μ.Χ. ή (το πιο πιθανό) το 306 μ.Χ.

Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303 μ.Χ., διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.

Σαν σήμερα η απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Οδυσσέα Ελύτη (18/10)

Το παρακάτω κείμενο είναι από την μηχανή του χρόνου:

Στις 18 Οκτωβρίου του 1978 η σουηδική ακαδημία ανήγγειλε ότι το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας θα απονέμονταν στον Έλληνα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, ο Ελύτης κατάφερε να κερδίσει το βραβείο «για την ποίηση του, που με φόντο την ελληνική παράδοση, με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική οξύνοια ζωντανεύει τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία». Μετά την αναγγελία για τον νικητή, το πρακτορείο Associated Press έγραψε μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του ότι: «Από τη Βρετανίδα Ντόρις Λέσσινγκ, τον Γκράχαμ Γκρην, τον Τούρκο Γιοσάρ Κεμάλ που ήταν από τους επικρατέστερους υποψηφίους, η σουηδική Ακαδημία προτίμησε τον Οδυσσέα Ελύτη, παρόλο που το έργο του είναι αμετάφραστο στα σουηδικά». Η απονομή όπου ο Ελύτης κέρδισε τις εντυπώσεις και οι δηλώσεις των Ελλήνων Η απονομή έγινε στις 10 Δεκεμβρίου του 1979. Ο Οδυσσέας Ελύτης ντυμένος με φράκο, όπως επέβαλε το πρωτόκολλο, παρέλαβε το Νόμπελ λογοτεχνίας από τον Σουηδό βασιλιά. Σύμφωνα με τις περιγραφές των παρευρισκόμενων στην αίθουσα τελετής, ο Έλληνας ποιητής, «έκλεψε την παράσταση».

Επανερχόμαστε...

Σύντομα το ΣΤΑΥΡΟ-ΛΕΞΟ θα ξαναβρίσκεται κοντά σας ανανεωμένο!

Αυτή είναι η αρχαιότερη σφαγή μεταξύ ανθρώπων που έχει ανακαλυφθεί ποτέ

Απολιθώματα μιας άγριας συμπλοκής ανάμεσα σε δύο διαφορετικές ομάδες ανθρώπων βρέθηκαν 30 χιλιόμετρα δυτικά της λίμνης Τουρκάνα στην Κένυα.

Κι εσύ που λες πως είσαι καλλιτέχνις, είσαι;

Προς τον επώνυμο τραγουδιστή, προς τον ανώνυμο καθημερινό άνθρωπο.

Πολλή κουβέντα κάνεις για το ποιος είναι Έλληνας, για το ποιος είναι καλλιτέχνις, για το ποιος είναι άνθρωπος γενικά.

Πολλή κουβέντα κάνεις και ξέρεις τα πάντα. Κι έχεις ανθρώπους γύρω σου να συμφωνούν, να διαφωνούν. Να σου λένε να κάνεις κουμάντο στο σπίτι σου, να τους λες και να σου λένε.

Ήρωες και «ήρωες»

Ξημερώνει μια μέρα που στην Ελλάδα θα τιμήσουμε(;) τους ήρωες του 1821. Με αφορμή αυτή την επέτειο, αναρωτήθηκα τι είναι αυτό που τους έκανε ήρωες. Η απάντηση είναι εύκολη, σωστά; Μα φυσικά και είναι. Ήταν άνθρωποι που απαρνήθηκαν τα πάντα, ύψωσαν το ανάστημα τους απέναντι σε μια αυτοκρατορία και όταν όλοι ήταν εναντίον τους, εκείνοι συνέχισαν μέχρι κάποιοι -λίγοι στην αρχή, περισσότεροι αργότερα- να τους υπολογίσουν. Από αυτούς τους λίγους, έχουμε εμείς την ευκαιρία σήμερα να μιλάμε για ελευθερία για σύνταγμα, νόμους, δικαιώματα και να έχουμε άποψη για τα πάντα. Χάρη σε εκείνους έχουμε τη δυνατότητα να καθόμαστε πίσω από έναν υπολογιστή και να γράφουμε ελληνικά, να καρφώνουμε και να σχολιάζουμε τον διπλανό μας, έχουμε τη δυνατότητα να βγάλουμε τον χειρότερο εαυτό μας. 

Ποίηση από τα χέρια της γιαγιάς μου!

Εδώ και πολύ καιρό η γιαγιά μου, μια γυναίκα 80 ετών που έχει τελειώσει μέχρι και την τρίτη δημοτικού, μου ζητάει συνεχώς να πάρω κάποια από τα ποίηματά της «να τα ανεβάσεις εκεί στο κομπιούτερ να τα διαβάσει ο κόσμος.». Λόγω δικής μου αμέλειας συνεχώς το αφήνω και το αναβάλλω. Σήμερα είπα λοιπόν να το κάνω.

Ανεβάζω δύο από τα ποιήματά της, πολιτικού περιεχομένου, αν και η αλλαγή κυβέρνησης με πρόλαβε, μιας και αναφέρεται στην προηγούμενη! Αν ήταν θέατρο θα ζητούσα να τη χειροκροτήσετε, εδώ όμως φτάνει να τα διαβάσετε εσείς εδώ στο κομπιούτερ!