Ήττα σε όλα τα επίπεδα (και η καραμέλα του Μ στο Π.Γ.Δ.Μ.)

Δύο περιπτώσεις εξετάζω.

1) Ο πρωθυπουργός μας είναι φαντασιόπληκτος

2) Ο πρωθυπουργός μας ξέρει ότι έχει να κάνει με ηλίθιους

Γέμισε το διαδίκτυο με άρθρα που μιλάνε για επίτευξη συμφωνίας με το όνομα Βόρεια Μακεδονία (βλέπε εδώ για παράδειγμα). 

Γράφει το άρθρο τα κέρδη για τις δύο μεριές και λεει: Τα Σκόπια κέρδισαν το δικαίωμα στο να ονομάζονται μακεδονικό έθνος, στην χρήση της γλώσσας τους ως μακεδονική γλώσσα, την κλήση τους σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ. Η Ελλάδα λέει κέρδισε να μην λένε παντού τα Σκόπια Μακεδονία, αλλά Βόρεια Μακεδονία... Α και φυσικά θα μας υποσχεθούν ότι δεν θα πάρουν τη δική μας Μακεδονία... (Δηλαδή μέχρι τώρα είχατε νιώσει ότι μπορούν να το κάνουν;)

Το φτωχό μου το μυαλό αδυνατεί να κατανοήσει πως η Ελλάδα κέρδισε κάτι από όλο αυτό... Τα Σκόπια είναι μια φτωσή χώρα που πριν περίπου δύο χρόνια έφτασε στα όρια της διάλυσης... Δημιουργήθηακν σε ένα βράδυ και πολύ εύκολα θα μπορούσαν να διαλυθούν σε ένα βράδυ. Κατάλαβαν έστω και έτσι πως με τον τρόπο που χειρίζονται το θέμα δεν θα κερδίσουν τίποτα. Έτσι άρχισε μια αποδόμηση της ιδέας του έθνους του Μεγάλου Αλέξανδρου δείχνοντας τα απαραίτητα σημάδα προόδου (αλλαγή ονόματος αεροδρομίου, αφαίρεση του αγάλματος από κεντρικό σημείο κτλ.). Αν δεν είχαν πραγματικά φτάσει στο σημείο διάλυσης, αν δεν έβλεπαν ότι δεν βγάζει πούθενα, δεν θα έκαναν τίποτε από όλα αυτά. Αυτό που ενδεχομένως δεν περίμεναν ήταν το πόσο εύκολο ήταν για την απέναντι πλευρά να ρίξει άπειρο νερό στο κρασί της. Για την ακρίβεια να ρίξει μια σταγόνα κραδί στο νερό. Την ώρα που έρχονται και σου ζητάνε σε όλους τους τόνους βοήθεια και όλοι είναι με το μέρος σου, εσύ δεν χρησιμοποιείς το πλεονέκτημα σου, το πετάς στα σκουπίδια και...ό,τι θέλει ο καλεσμένος!

Και οι φωνές στην Ελλάδα μιλάνε για νίκη. Γενικά. Σίγουρα έκλεισε ένα θέμα που απασχολούσε την χώρα μας δεκαετίες. Αλλά αυτό φτάνει για να πανηγυρίσουμε; Αλήθεια αν αναγνωριστεί σαν νόμιμο κράτος το κατεχόμενο μέρος της Κύπρου και λήξει το θέμα, θα βγούμε να πούμε επιτέλους λύθηκε; Ας είμαστε σοβαροί λοιπόν...

Οπότε πάμε στο αρχικό μας ερώτημα... Είναι ο πρωθυπουργός φαντασιόπλητος; Φυσικά και όχι. Μας πούλησε φύκια για μεταξωτές κορδέλες όχι μία αλλά τρεις φορές μέχρι τώρα και κάθε φορά βγήκε νικητής. Επομένως κάτι μου λέει πως ισχύει η δεύτερη επιλογή... 

Ένας λαός απαίδευτος και έτοιμος να δεχτεί εξυπνικισμούς από τον καθένα, αρκεί αυτό να τον κάνει να φαίνεται αρκετά προοδευτικό. Ισχυρότερο παράδειγμα από την τελευταία καραμέλα τους. Τόσα χρόνια δηλαδή που λέγαμε Π.Γ.Δ.Μ. δεν ήξεραν όλοι ότι το Μ είναι Μακεδονία; Και απαντάω... Ναι το ξέραμε, όπως ξέραμε και ότι το Π σημαίνει ΠΡΩΗΝ που σημαίνει (αν κοιτάξετε και σε λεξικό του Μπαμπινιώτη, που επίσης αναφέρθηκε στο θέμα), πως όταν χρησιμοποιούμε την λέξη πρώην ό,τι υπάρχει πίσω από αυτήν παύει να έχει ισχύ. Αλλιώς όταν κάποιος έλεγε από εδώ η πρώην γυναίκα μου όλοι θα καταλαβαίναμε πως δεν έχει χωρίσει; Όχι φυσικά... Εδώ γιατί δηλαδή κρατάμε το Μ; Επομένως η ΠΡΩΗΝ Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, δεν μπορεί να είναι ούτε Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία, ούτε Μακεδονία. Ιστορικά ακόμα το όνομα δόθηκε προσωρινά μέχρι τελικής ρυθμίσεως του ζητήματος. Το ότι το καπηλεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια και όλοι τους έμαθαν ως Μακεδονία είναι προφανώς δικό μας σφάλμα. Όμως το ότι και οι δικοί μας πολιτικοί λένε πως όλοι τους λένε έτσι εμείς γιατί όχι, προσωπικά με ξεπερνάει...Αλλά και αυτοί οι πολιτικοί τον ίδιο αρχηγό δεν ψήφισαν;