Εδώ και πολύ καιρό η γιαγιά μου, μια γυναίκα 80 ετών που έχει τελειώσει μέχρι και την τρίτη δημοτικού, μου ζητάει συνεχώς να πάρω κάποια από τα ποίηματά της «να τα ανεβάσεις εκεί στο κομπιούτερ να τα διαβάσει ο κόσμος.». Λόγω δικής μου αμέλειας συνεχώς το αφήνω και το αναβάλλω. Σήμερα είπα λοιπόν να το κάνω.
Ανεβάζω δύο από τα ποιήματά της, πολιτικού περιεχομένου, αν και η αλλαγή κυβέρνησης με πρόλαβε, μιας και αναφέρεται στην προηγούμενη! Αν ήταν θέατρο θα ζητούσα να τη χειροκροτήσετε, εδώ όμως φτάνει να τα διαβάσετε εσείς εδώ στο κομπιούτερ!
Δύσκολη είναι η ζωή που σήμερα περνάμε,
το αίμα μάς ρουφήξανε αυτοί που κυβερνάνε.
Εφάγανε, εφάγανε, γεμίσαν την πατσά τους
κι εμάς ετώρα δίνουνε περίσσευμα από τα σκυλιά τους.
Κι ακόμα αυτό δεν τους αρκεί,
πεινάμε, δυστυχάμε.
Κι αυτοί στον θρόνο κάθονται
και μας περιγελάνε.
Μα δεν υπάρχει δύναμη
λίγο να τους κοιτάξει;
Και να τους βάλει στο σκαμνί
να τους καταδικάσει;
Κι από την κοιλιά του Πάγκαλου
το χρήμα να αδειάσει,
για να πληρώσει τη ΔΕΗ
της φτώχιας το χαράτσι.
Γι' αυτούς δεν τρέχει τίποτα
κλειδί κρατούν στο χέρι
κι αγκαλιά γυρίζουνε
και η φτώχεια υποφέρει.
Φωτιά να ανάψει να καεί
όλη η ηγεσία
να μείνει η φτώχεια μόνη της
να πάρει εξουσία.
Και να κατοχυρώσει πατρίδα και θρησκεία.
Ελένη Ρουσιώτη, 2014
Πήρε φωτιά και καίγεται
η Ελλάδα σαν καμίνι
κι όλοι κοιτάνε και γελούν
κανένας δεν την εσβήνει.
Και ποιος είναι αρμόδιος
και έχει την ευθύνη;
Τον πυροσβέστη διώξαμε
χρήματα να μη δίνει.
Ο Σαμαράς επέτεξε
από την πλάτη το σαμάρι
στη φτώχεια το εφόρτωσε
κι αυτός στο θρόνο με καμάρι.
Γάιδαρος είναι και μιλά με όλα τα γαιδούρια
και η απόφαση είναι μηδέν. Δεν βρίσκεται μια λύση.
Για να προλάβουν τον φτωχό πριν πρώτα αυτοκτονήσει.
Τρέχουμε να πληρώσουμε τον ΕΝΦΙΑ με φόβο
το σπίτι να γλιτώσουμε, μη μείνουμε στο δρόμο.
Για αυτούς δεν τρέχει τίποτα, η τσέπη είναι γεμάτη.
και τον φτωχό τον τυραννά, του βγάζει και το μάτι.
Ελένη Ρουσιώτη, Σεπτέμβριος 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου