Προσωπικό μήνυμα του διαχειριστή

Το ΣΤΑΥΡΟ-ΛΕΞΟ είναι προσωπική δουλειά ετών ολόκληρων (ξεκινήσαμε τον Οκτώβριο του 2010!) και σαν παιδί μου θα συνεχίσει να υπάρχει και να προσφέρει γνώσεις, παιδεία και απόψεις για όλα τα θέματα που ενδιαφέρουν πρωτίστως εμένα τον ίδιο. Ο τίτλος άλλωστε μιλάει για Σταύρου Λέξις, επομένως η υπογραφή μου βρίσκεται παντού σε αυτό το blog.
Μέσα στα χρόνια που πέρασαν ο χρόνος μειώθηκε και τα ενδιαφέροντά μου αυξήθηκαν. Απέκτησα μια υπέροχη οικογένεια και η συγγραφή μπήκε στη ζωή μου. Τα πρώτα μου έργα είναι ήδη εκεί έξω. Εδώ θα βρείτε και τη σελίδα των εκδόσεών μας, καθώς και την προσωπική μου σελίδα ως συγγραφέας. Σας περιμένω να συναντήθουμε σε όποιο από τα ταξίδια αυτά προτιμάτε.
Με παρηγορεί πως η επιλογή μου για διαχρονικά άρθρα από το διαδίκτυο ήταν σωστή, καθώς τόσα χρόνια μετά το ενδιαφέρον μένει αμείωτο από εσάς για τα θέματα που έχουν αναρτηθεί.
Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, ενισχύει το ενδιαφέρον μου για να συνεχίσω να κάνω όλα όσα αγαπάω.

Σταύρος

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Ερωτική επιστολή ψάχνει τον παραλήπτη της 53 χρόνια μετά!

Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσα πράγματα θα ήταν διαφορετικά στη ζωή μας αν κάποια απλά γεγονότα είχαν διαφορετική κατάληξη; Αργείς ένα λεπτό και χάνεις το λεωφορείο και περιμένοντας το επόμενο γνωρίζεις κάποιον, ή περιμένεις απάντηση σε κάτι σημαντικό για σένα και αυτή δεν έρχεται από λάθος. Κάπως έτσι έγινε και με την παρακάτω ιστορία, όπως τη διαβάσαμε στο news247.gr και την αντιγράφουμε εδώ : 
Ένα γράμμα που εξέφραζε την αιώνια αγάπη μίας κοπέλας σε ένα φοιτητή του πανεπιστημίου των ΗΠΑ, στην πολιτεία της Πενσυλβάνια, καθυστέρησε να παραδοθεί 53 ολόκληρα χρόνια.
Η επιστολή γράφτηκε το 1958 και περιμένει ακόμα στο ταχυδρομείο του πανεπιστημίου, τον παραλήπτη του. Οι υπάλληλοι, με ''ελαφρά'' καθυστέρηση, σκέφτηκαν να αναζητήσουν τον Clark Moore, τον αποδέκτη, ο οποίος τώρα θα είναι 70 ετών και ζει σε άλλη πολιτεία.
Η επιστολή στάλθηκε από το Pittsburgh και η σφραγίδα του ταχυδρομείου είχε ακριβή ημερομηνία 20 Φεβρουαρίου 1958. ''Κανείς εδώ δεν είχε ιδέα γιατί καθυστέρησε'' δήλωσε η Christine Kindl, εκπρόσωπος της σχολής.
Περιελάμβανε μία διεύθυνση επιστροφής, αλλά οι υπόλοιπες πληροφορίες ήταν ελάχιστες σχετικά με τα στοιχεία του αποστολέα. Το μόνο που ανέφερε ήταν '' Με αγάπη για πάντα, Vonnie''.
''Ήταν σύνηθες φαινόμενο για την εποχή, να γράφουν τα κορίτσια γράμματα στα αγόρια τους, τα οποία ήταν μακριά στο κολέγιο'' αναφέρει η Kindl.
Το συγκεκριμένο γράμμα τελειώνει με τη φράση ''Ακόμα μου λείπεις και θα σε αγαπώ για πάντα. Περιμένω απάντησή σου σύντομα''.
Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα ήθελε η αποστολέας, αφού το γράμμα δεν παραδόθηκε ποτέ στον αγαπημένο της. Τώρα το πανεπιστήμιο ελπίζει να φέρει σε πέρας, αυτό που άφησε ανολοκλήρωτο για 53 χρόνια και αναζητά τα πιθανά ίχνη του Moore.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...